tęcza i confetti.

emocje odbijają się w zewnętrznych kącikach oczu. ciągle wilgotnych.
obie wiemy, że życie dopadło nas.
dziś ulewa pytań, na które nie odpowiada żadna wikipedia.
odpowiedzi znamy tylko my.
już wiemy, że będą dalsze ciągi.
że zdążymy.
że razem wejdziemy w ten pączkujący świat.

____________
134. post.
135. confetti.
136. spacer. każdy.

...

dziecko czeka na miłość
w ogromnej poczekalni,
czasem w trudnej do uporządkowania kolejce,
a rodzice czekają na moment przelania miłości
na następne pokolenie, które nie przychodzi.

i wtedy bezradność wkrada się do domu.

żaden ból jaki życie może mi zadać, nie równa się z bólem życia bez niego.

do porzygu.

dlaczego to sobie robimy?
dlaczego nieustannie opowiadamy sobie o tym jakie jesteśmy grube? pomarszczone? obwisłe? za chude?

dlaczego nie powiemy: jaka głupia jestem? nie przeczytałam żadnej książki w tym miesiącu.
dlaczego tak bardzo skupiamy się nad tym jak wyglądamy?
dlaczego pierwsze słowa na dzień dobry to: matko jaka jesteś chuda! popatrz jak przytyłam! nie patrz na mnie, źle dziś wyglądam...

do porzygu.