pajac ma swój czas tylko do świtu.
gdy nad ranem gasną światła chowa się Pierrot w kąty i dziury.
jego oddech zamienia się wtedy w kłęby pary.
on nie czuje wtedy chłodu. chyba nic nie czuje.
magma w duszy i lane ciasto na twarzy.
przesypia jasny i gorący dzień.
a wieczorem znów zaczyna wierzyć w swój ułomny i duszny raj.
hejt.
_________
231. smak miodu.
232. skończony kurs tańca.
233. parskanie konia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz