neverendingstory.

jest nas tylko dwoje.
bo psy (by nie napisać suki) w ciuchach nie chodzą przecież.
a prasowania tyle, ile pól ryżu w południowych Chinach.
i leży ta sterta. jak kuracjuszka jakaś.

puk. puk. słyszę delikatne upominanie się o uwagę.
to sterta naczyń. brudne okna. pranie.
to następna tajemnica. skąd go tyle?!
trzy kupy pod pralką leżą.
przepychając się w kolejce.
zrywki za 10 groszy szeleszczą w koszu pod zlewem.
sierści na podłogach tyle, że poduszkę można wypchać.

poziom sobotniego absurdu osiągnął polskie Rysy.
wdech. wydech.
dziś zejdzie mi dłużej. bo na jednej nodze.